Toon Looise geniet elke dag van bloemen

“Net als heel veel anderen, word ik blij van bloemen”, Toon Looise staat zelf aan de lopende band tulpen te bossen. “Kijk dan, geef deze bos tulpen aan een willekeurig iemand en diegene wordt er blij van. Dat lukt je niet met een zak winterwortelen”, grijnst hij.

Opa Looise kwam in de jaren ’50 als eerste op de boerderij met 24 hectare aan de Leemringweg in Kraggenburg. Hij was akkerbouwer, verbouwde aardappels, uien, bieten en graan. Zoon Jan Looise zette het bedrijf voort. Het leek dat hij geen opvolger had, want Toon wou helemaal geen boer worden. “Met 24 hectare was het te klein om er een boterham mee te verdienen. Toen ik van school kwam ging ik dan ook ergens anders aan het werk. Bij toeval kwam ik in de tulpen terecht. Ik werkte tien jaar bij Marcel Nijenhuis. Ik kende de bollenteelt nog helemaal niet en heb daar veel geleerd. Op een gegeven moment mocht ik mee naar een tulpenbroeierij. Dat vond ik prachtig! Dat was het moment dat ik me voornam een broeierij te starten bij mijn vader op het bedrijf.”

“Hij vond het direct mooi. De kennis voor het broeien van tulpen was nog schaars en zelf bollen telen was niet aan de orde. Dat kon niet op de grond waar onze boerderij stond. We moesten dus flink investeren. In een kleine kas die achter op het erf kwam en in het aankopen van bollen. We broeiden eerst op potgrond. Ik kende Jeroen Litjens goed en wist dat hij dat ook deed. Hij wilde zijn kennis graag delen en daar heb ik heel veel aan gehad.”

Na vijf jaar alleen tulpen broeien, gingen Toon en vader Jan ook zelf bollen telen. “We begonnen met een halve hectare en twee of drie kleuren om te proberen. Inmiddels waren er nieuwe technieken, waardoor ook hier bollenteelt mogelijk was. Die halve hectare werd steeds een beetje meer en is inmiddels vijf hectare. Ook bouwden we een grotere kas en stapten over naar waterbroei. Alle bollen die we zelf telen, gaan naar de broeierij, dat zijn er zo’n 2,5 miljoen per seizoen. De combinatie van bollen telen en tulpen broeien maakt het interessant. Alleen telen of alleen broeien is financieel minder aantrekkelijk.”

In het broeiseizoen werkt Toon met een club van zes medewerkers. Het is vier maanden, zeven dagen in de week hard werken en daarmee is het “mooi als het seizoen begint en leuk als het stopt”, aldus Toon.

De tulpen van Looise gaan allemaal de vrije daghandel in. Er wordt niet op contract geteeld. “Tot de oorlog tussen Rusland en Oekraïne waren de prijzen fantastisch, daarna zakten deze dramatisch, maar uiteindelijk komen we op een redelijke gemiddelde prijs uit.” Last van de hoge gasprijs heeft Looise nog niet. “Deze staat nog twee jaar vast, daarna kan het spannend worden. We houden het goed in de gaten.”

Na de tulpen rolt Toon de pioenen in. “Deze komen mooi de grond uit, ze staan nu (begin april) zo’n 10 centimeter hoog.” Toon is teruggegaan van 2 hectare pioenen naar een halve hectare. “Eigenlijk heb ik ze voor de lol, omdat ik bloemen leuk vind. Nu kan ik mensen in juni ook nog blij maken met bloemen.”

Naast de bloemen teelt Looise winterwortelen, heeft aardappelland in de verhuur en een paardenwei. Alles staat en loopt. Toekomstplannen heeft hij dan, volgens eigen zeggen, ook niet. “Ik ben heel blij met deze keuze voor het bloemenvak. Het erf staat vol, dus uitbreiden kan ik niet en opvolgers zijn er niet. Ik vind het belangrijk om van het leven te genieten en op deze manier, tussen de bloemen, hou ik het wel vol.”